Ik mocht de eerste volle lesweek een bezinning begeleiden voor 21 enthousiaste jongeren uit 6 Humane Wetenschappen van KOBOS.
Ik kon vooraf niet goed kiezen of beslissen welke methodieken ik zou toepassen. Uiteraard gaat zo’n bezinning over écht contact: met jezelf, met de andere, met het/de transcendente. Ik had wel wat in mijn hoofd, maar ik laat de praktijk liever afhangen van de dynamieken die ik waarneem in een groep dan wat ik vooraf bedacht heb. Zo zat mijn auto volgeladen met materiaal: dozen met foto’s, knutselmateriaal, doeken, kaarsen, wc-rolletjes, mijn versterker en mijn laptop, …
We waren welkom in een prachtige locatie: Hof Zevenbergen in Ranst. De stilte was er mooi voelbaar (tot die jongeren even loos moesten gaan en met boxen luid muziek speelden en er op dansten – moet ook kunnen, zolang je er anderen niet mee stoort én het beperkt is in tijd.)
Volgende methodieken kwamen aan bod:
- delen van belangrijke dingen over jezelf aan de hand van het inkleden van een wc-rolletje en dit ergens op de symbolische weg (zie doek met schaal en bijbel) plaatsen
- bibliodrama
- klankmeditatie doorweven met een geleide visualisatie
- positief roddelen
- kwaliteitenrap maken én opnemen
- gebed in de geest van Taizé
- een douche van complimenten
- getijdengebed (daar was geen leerling, maar ik deed het toch: in verbondenheid met klooster- en abdijgemeenschappen)
- werken met foto’s om te delen rond contrastervaringen, het/de transcendente, een gebeurtenis
- daarnaast ook ‘gewone’ verbindingsspelen zoals de woesh, levende machine, …
No responses yet