In mijn opleiding Filosofie vond ik de visie van Martin Heidegger zeer interessant. Ik was er toen nog niet rijp voor, maar naarmate ik ouder werd, begreep ik meer en meer wat er bedoeld werd in ‘Zijn en Tijd’, het magnum opus van Heidegger. Maar meer nog voelde ik iets voor de inzichten uit Holzwege, waarin Heidegger me oproept om het bos in te trekken en op een open plek mezelf tegen te komen en te zijn bij mezelf. Dus tijd nemen om te zijn en van daaruit zin te vinden in wat je doet, in het leven. Dat is mijn inspiratie voor Zi-j-n en tijd.
Het schooljaar 2018-2019 zou het sabbatjaar worden waarin ik mijn boek zou schrijven (over Genderdiversiteit en geloof), maar het bleek anders te gaan dan verwacht. Nog voor september kreeg ik een interessante jobaanbieding als godsdienstleerkracht in een school om mijn hoek. Ik had schrik van de structuurloosheid van een leven zonder job en vooral het gebrek aan zelfdiscipline om effectief het schrijfproces aan te gaan. Deze deeltijdse job kwam dus toch goed uit. Al realiseerde ik me snel dat dat boek er wellicht niet zou komen, want ik had mijn weken al goed gevuld: les geven is meer dan les geven alleen en ik had me ook ingeschreven voor enkele opleidingen.
Ik volgde de Opleiding tot Bezinningsbegeleider (Katholiek Onderwijs en Federatie van Bezinningshuizen), Creatief Agogisch Coachen (Balans vzw en Arteveldehogeschool) en de korte basisopleiding Bibliodrama (Het Leerke). Het werden boeiende maanden waarin ik veel leerde, en nog meer speelde. Ik hervond de homo ludens in mezelf! Ik vond de flow in mijn leven en bleef er maar op surfen, hongeren naar meer.
Zelfstandige in bijberoep worden was de logische stap, en zo ontstond Zijn en Tijd / Zin en Tijd. Mijn ego hoeft niet meer in de picture te staan (want dat draaide eerder uit op een burn out), ik mag nu gewoon Zijn. Dat leerde ik enkele jaren geleden al op mijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostela, en werd dit jaar herbevestigd. Het nemen van tijd voor mezelf, voor anderen (en voor honden), is wat ik vanzelfsprekend ben beginnen vinden. Het gebeurt nog wel dat ik mezelf voorbij loop, maar als ik bij mijn passies blijf, komt alles altijd goed.
Mensen nabij zijn is mijn sterkte. Mensen ‘zin’ en ‘iets meer’ geven is mijn missie.
Hoewel ik mezelf meer een groepsdynamicus vind, heb ik in mijn opleiding Creatief Competent ook ervaren dat het individueel coachen iets is voor mij. Dus die poot zal in de toekomst ook nog verder uitgewerkt worden.
Geen reacties