Toen ik mijn bedrijfje begon, liet ik een logo ontwerpen door een vriendin van mij. We zaten onmiddellijk op het zelfde spoor: allebei gelovig, allebei godsdienstleerkracht, allebei hulpvaardig, allebei graag mensen ziend, … Het logo moest volgende elementen bevatten: verbinding tussen boven en beneden, of hemel en aarde, of hoofd en hart. Het christelijke mocht er in voor komen (want is mijn inspiratiebron), maar hoefde er niet vingerdik op te liggen, want ik ben er voor iedereen, niet alleen voor gelovige mensen. Er moest ook iets van flow inzitten. Het logo moest uitnodigen tot het in vraag stellen van je tijdsbesteding. Wat doe jij in de tijd die je hier op aarde aflegt? Hoe laat is het in jouw leven? Is de tijd gekomen om stil te staan? Is de tijd gekomen om aandacht te hebben voor je eigen innerlijk? Is de tijd rijp voor méér? Voor een ritueel? Maar ook: naar wat kijk je uit? Waarvan droom je? Hoe leuk was het niet dat de ontwerpster er nog iets extra in zag: alles op “zijnen tijd”. Nu ik ook met mijn bedrijfje even stil lag door de coronatijd, en ik er niet in slaagde om plannen te maken voor erna, moet ik vaak aan deze woorden denken. Alles op zijnen tijd. Of hoe ik zelf ook blijf groeien 😉 |
Categories:
Tags:
No responses yet