Creatief coachen

In de opleiding Creatief Agogisch Coach van Balans vzw (nu Creatief Competent van Arteveldehogeschool) heb ik een enorme waaier aan methodieken aangeleerd. Ik leerde materialen kennen. Ik ontdekte in mezelf de durf om te experimenteren. Ik ben niet meer bang omdat het niet goed genoeg is. Als het gaat om een creatief coachingsproces gaat het niet om het afleveren van ‘kunst’. Het gaat om het uitdrukken van jezelf, je emoties, je gedachten, je verwachtingen…

In bibliodrama gebeurt dit ook, maar dan specifiek vertrekkende vanuit een verhaal. Wat ik nu geleerd heb, is om je eigen verhaal creatief vorm te geven. Uiteraard kan dat met drama en poëzie. Maar het kan ook met zoveel meer.

Gisteren hadden we een bijeenkomst met ons klein slotgroepje van de Crac-opleiding. We kwamen samen in de prachtige ruimte van het Elfennest in Aalst. Ik deed een korte mindfulnessoefening waarbij we de focus verlegden naar het hier en nu: wandelen in de ruimte en stoppen als iemand stopt, en terug vertrekken als iemand vertrekt. Zonder dat het bepaald is wie wat doet. Daarna werden we ondergedompeld in een klankbad. Het was prachtig, heerlijk aardend. Maar blijkbaar heb ik een deeltje gemist want ik moet even in slaap gevallen zijn (wat ik totaal niet door had. Sorry voor mijn gesnurk.) Na een pauze kregen we een creatieve sessie over stabiliteit versus wankelheid waarbij we enerzijds met onze voeten mochten voelen en anderzijds met kurken onze stabiliteit mochten vormgeven. Waar zit onze wankelheid in ons lichaam? Dat mochten we tekenen. Wat was het prachtig dat er ook nog een helingsmoment per twee mocht bijkomen waarbij we in onze gedachten, of via visualisatie, stabiliteit mochten vinden op de wankele plekken in ons lichaam door ‘handoplegging’ (ik ben de juiste term kwijt) op die plaatsen waar we de wankelheid voelden.

Het is goed om zelf aan den lijve te voelen wat creatieve coaching met je doet om zelf een betere creatieve coach te worden. En dat is wel wat ik wil 😉